رزین پلی استر غیراشباع
رزین پلی استر غیر اشباع از جمله‌ی پرمصرف‌ترین رزین‌ها در صنایع دریایی و سایر قسمت ها میباشد که به دو بخش رزین پلی استر (اورتوفتالیک) و رزین پلی استر (ایزوفتالیک) تقسیم می‌شود. اغلب قایق‌های شکاری، قایق‌های بادبانی و قایق‌های باربری در صنایع کامپوزیت با کمک این سیستم رزینی ساخته شده است.
در سال ۱۹۲۹، آروین و کاروترز رزین‌های پلی استر اشباع نشده از اسید مالئیک و اتیلن گلیکول را در دمای ۱۷۵۰-۱۸۵۰ درجه سانتیگراد ایجاد کردند. پس از آن، رزین پلی استر غیر اشباع به طور چشمگیری برای طیف گسترده‌ای از کاربردها مورد استفاده قرار می‌گیرد و آن را به یک سیستم ترموست مهم تبدیل می‌کنند.
ویژگی های رزین پلی استر غیراشباع
از مشخصات مهم این پلیمر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مقاومت در برابر حرارت، پایداری ابعادی در برابر تغییرات دما
مقاومت کششی و فشاری بالا
قدرت خمش بالا
مقاومت در برابر خوردگی و عوامل شیمیایی
خواص عالی دی الکتریک
سیالیت خوب هنگام گرم شدن
مقاومت در برابر سایش
مقاومت مکانیکی خوب
یک تولیدکننده می‌تواند رزین را به صورت خالص یا به همراه هریک از افزودنی‌های بالا به مشتریان عرضه نماید. رزین‌ها با توجه به الزامات قالب‌سازی، به سادگی با افزودن کاتالیست پیش از قالب‌گیری فرموله می‌شوند. همان‌گونه که قبلاً اشاره شد با گذشت زمان کافی رزین پلی استر غیر اشباع می‌تواند به صورت خود به خود فرآیند پخت را طی کند. سرعت این پلیمریزاسیون برای قطعات پرکاربرد بسیار کم بوده و از این رو کاتالیست را مورد استفاده قرار می‌دهند تا به یک مدت زمان معین و کاربردی برای پلیمریزاسیون این رزین دست یابند. کاتالیست اندکی پیش از شروع واکنش پلیمریزاسیون به سیستم رزینی افزوده می‌شود و نقشی در واکنش شیمیایی ندارد اما به سادگی فرآیند را فعالتر می‌کند. از آنجا که شتاب‌دهنده‌ها در غیاب کاتالیست اثرگذاری اندکی دارند از این‌رو گاهی اوقات تولیدکنندگان پلی‌استر، شتاب‌دهنده را به رزین اضافه کرده و تحت عنوان رزین پیش شتابدار شده عرضه می‌کنند.